کودکان به کشف در دنیای پیرامون خود، که سرشار از صدا وموسیقی است، علاقه فراوانی دارند. نه تنها این محرک های شنوایی (صدا وموسیقی) در ارضای کنجکاوی های کودک از طریق یک اسباب بازی یا یک بازی جدید باعث می شود، بلکه کودکان به شکل فعالانه به دنبال کشف و درک محیط موسیقیایی خود می باشند. اگرچه در زمینه موسیقی در سال های اول زندگی، می توان به دلایل فراوانی اشاره کرد، اما کودکان بطور طبیعی به صداها، آواها و سازهای موسیقی در دوره آموزشی تمایل خاصی دارند.
امروزه موسیقی همراه همیشگی کودکان است، بعلاوه کودکان از طریق رادیو، تلویزیون، ضبط صوت و در آسانسورها و مکان های عمومی موسیقی را می شنوند، بعضی بچه ها از اسباب بازی های موسیقایی در حالی که آنها را همه جا به همراه دارند در معرض موسیقی قرار می گیرند. مادامیکه موسیقی در محیط اطرافشان حضور دارد، شاید بهترین کار این باشدکه کودکان در این محیط موسیقیایی غوطه ور شوند و تحت آموزش قرار گیرد.
از آنجایی که این سالها در توانمندی های موسیقیایی فرد حداکثر فرصت برای تاثیرگذاری است، به نظر می رسد که بهترین دوره سنی برای آموزش موسیقی به کودک 2 تا 8 سالگی است (مانی برند، دیوید ای.فرنی ،1983).
کودکان برای نشان دادن استعداد درونی خود احتیاج به فرصت مناسب دارند. تحقیقات نشان داده که میل ذاتی و استعداد کودکان در این سن بیشترین تحول را می یابد (ساموئل میلر ،1983). ولی این به معنای این نیست که کودکان بعد از 9-8 سالگی نمی توانند موسیقی را فراگیرند.
عشق به موسیقی، توانایی اجرا، موفقیت درموسیقی، در هر سنی امکان پذیر است؛ اما علاقه وگرایش درونی کودک به موسیقی در خلال سالهای اولیه می تواند تحت تاثیر قرار گیرد.
1-Manny Brand& David E. Fernie are associate professor of music education
2-Samuel Miller”Edwin Gorden,Music psycologist for our time:A critique.”soutbwestern Musicia
Reference:
Brand,Manny& Fernie David E.
Music in th early childhood curriculum.1983
Childhood Education.vol.43.N.2:321-326
1-Berand manny
2-E.Fernie david
3-Miller samuel